|
|
 |
|
Anders steunkousen uittrekken
Het aan- en uittrekken van steunkousen is één van de meest voorkomende (zo'n 250.000 kousen per dag), maar tevens één van de meest belastende handelingen in de zorg. Vooral mensen die thuiszorg ontvangen en mensen in verzorgings- en verpleeghuizen gebruiken steunkousen en kunnen die niet zonder hulp aan- en uittrekken. Dit maakt dat deze mensen afhankelijk zijn van hulpverleners. Pas als zij langs geweest zijn kan men actief worden, men moet op een vooraf afgesproken moment weer thuis zijn. Het bezoek van de hulpverlener voor het uittrekken van de steunkous betekent vaak het einde van de activiteiten van de dag. Hulpmiddelen waarbij de patiënt zelf de steunkous kan uittrekken op het moment dat het hem/haar goed uitkomt zou dus een uitkomst zijn. Ideaal is dat daarbij ook één van de meeste belastende handelingen zou komen te vervallen.
Voor een deel is er zo'n oplossing. Er is inmiddels een elektrische steunkous-uitrekker, die op de plint van een kamer gemonteerd wordt en die de patiënt geheel zelf kan bedienen. Voor het aantrekken zijn dusdanige hulpmiddelen helaas nog niet op markt, maar er wordt volop naar gezocht.
Het inzetten van deze elektrische uittrekker kan de financiers van de zorg veel geld besparen. Toch sloeg dit hulpmiddel vanwege bekostigingsvraagstukken beperkt aan. Nadat eerst 24 (thuis-)zorginstellingen bij wijze van experiment de kosten van de tijd die men normaal gesproken als personeelskosten maakte mochten blijven declareren, ook al werd in plaats van een medewerker de elektrische uittrekker gebruikt, is in de zomer van 2007 besloten dat de elektrische steunkousuitrekker gewoon vergoed wordt.
|
